“ When music flows is the vains of the whole family… “

Zingende duo’s zijn in folk en country muziek al langer een traditie. Groepen als Sugarland (Jennifer Nettles & Kristian Bush) en Shovels & Rope (Michael Trent & Cary Ann Hearst) zijn hier voorbeelden. Het duo Tiffany Pollack & Eric Johanson zijn in het wereldje van de roots muziek “nieuwkomers”. Tiffany Pollack is een jazz zangeres uit New Orléans en Eric Johanson was de lead gitarist in de band van Cyril Neville (Neville Brothers).

Tiffany Pollack is geborenen getogen in het muzikale mecca NO. Hoewel ze nooit een formele opleiding volgde, speelde ze ontelbare uren van haar jeugd op het oude anno jaren zeventig orgel van haar adaptieouders en later, op de piano die ze kochten omdat ze liedjes op het gehoor schreef en heel hard zong. De ergernis van haar familie ontmoedigde Tiffany nooit om de liedjes die ontstonden in haar hart, te delen. Tiffany kon de eerste keer publiek zingen toen haar buurman Russell Batiste haar vroeg als backingzangeres in zijn band Russell Batiste & Friends. Na enkele jaren vormde ze haar eigen band, Beaucoup Crasseux tot ze trouwde en kinderen kreeg. Als de tijd terug rijp was herbegon ze met een eigen jazzband, Tiffany Pollack & Co. Op haar vijfentwintigste, met de hereniging met haar biologische familie waarin iedereen heel muzikaal was, kwam muziek nog meer op de eerste plaats te staan. Momenteel treedt Tiffany vooral op met de jazz band The Dapper Dandles en haar eigen band Tiffany Polack & Co. 

Eric Johanson woont ook in New Orléans. Hij trok veel rond als muzikant en is werkte als lead gitarist samen met Cyril Neville, Zydeco artiest Terrance Simien en anderen. Johanson debuteerde in 2017 solo met ‘Burn It Down’.

Nadat bleek dat Tiffany Pollack en Eric Johanson familie waren (nicht en neef) bleef een muzikale samenwerking niet lang uit en namen ze samen in de Music Shed Studio’s in NO, met bassist, gitarist / producer Jack Miele en drummer / toetsenist Brent Arcement en enkele gasten ‘Blues In My Blood’ op. Naast acht eigen composities staan ook drie covers op de tracklist.

Het album opent met het titelnummer “Blues In My Blood”. In het nummer reciteert Tiffany haar levensverhaal en haar reis om de ware oorsprong van haar muzikale gaven te ontdekken en, een wanhopig verlangen dat haar ziel vanaf de geboorte heeft achtervolgd. In “Memories To Forget” weergalmt daarna de treurige toon van Johnny Sansone's mondharmonica naast de oprechte stem van Johanson, die herinneringen tracht te vergeten. Daarna demonstreert Johanson in “Keep It Simple” zijn formidabele slide gitaarvaardigheden, waaraan Tiffany haar verschroeiende zang toevoegt. Uit levenservaring ontstaat vaak iets moois, zoals geïllustreerd wordt in het treurige eerbetoon aan een gevallen soldaat “Michael”, dit vanuit het unieke perspectief van de begrafenisondernemer, een werk dat Pollack deed toen ze in een mortuarium werkte. Haar zang roept betovering op, die alleen onderbroken wordt wanneer de 504 Horns zich aansluiten bij de Jazz Funeral Procession, die volledig past in de tradities van New Orléans. Het duo verenigt zich dan in het refrein van de politiek geladen bluesrocker “Diamonds On the Crown”, gevolgd door “No Expectations”, een mooi nummer uit het album 'Beggars Banquet' album van The Rolling Stones. Pollack kruipt dan in de huid van Nina Simone en brengt hulde aan de jazzlegende met de klassieker “Do I Move You?”. “Slave Of Tomorrow” is een bedwelmende zuidelijke jamrock en de zacht swingende blues “Get Lost With Me” heeft een klassieke Memphis-stijl met een verschroeiende solo van Johanson. Pollack zet daarna haar eigen stempel op de Joni Mitchell’s cover “River” en de finale is het klassieke vrijheidslied “If I had A Hammer”. Het duo ruilt de verzen en vertraagt het tempo om een grondige focus op elke frase mogelijk te maken en benadrukken het belang en de waarheid in de teksten, die in 1949 door Pete Seeger geschreven werden ter ondersteuning van de progressieve beweging.

Tiffany Pollack en Eric Johanson brengen geïnspireerd en als uitbreiding van hun tradities, een indie, roots-gebaseerde benadering van de blues. Hun sterke songwriting is ongetwijfeld een geschenk, dat voortvloeit uit de onmiskenbare jazz en blues die vloeit in het bloed van hen en hun familie.

“ Tiffany Pollack and Eric Johanson bring inspired and as an extension of their traditions, an indie, roots-based approach to the blues. Their strong songwriting is undoubtedly a gift that comes from the unmistakable jazz and blues flowing in the blood of them and their families… “  - esc for www.rootstime.be

Eric Schuurmans

Album track list:
01.”Blues In My Blood” [Pollack, Johanson, Miele] - 02.”Memories to Forget” [Johanson, Miele] - 03.”Keep It Simple” [Pollack, Johanson] - 04.”Michael” [Pollack, Miele] - 05.”Diamonds on the Crown” [Johanson, Miele] - 06.”No Expectations” [Mick Jagger, Keith Richards] - 07.”Do I Move You?” [Nina Simone] - 08.”Slave Of Tomorrow” [Johanson] – 09.”Get Lost With Me” [Johanson] - 10.”River” [Joni Mitchell] – 11”If I Had a Hammer” [Lee Hays, Bob Seeger] – Written by as [noted] ℗ 2018 – Produced by: Jack Miele & Brentt Arcement

Album line-up:
(3,6,7,9,11): Tiffany Pollack: vocs / Eric Johanson: vocs, guitar / Phil Wang: bass / John Gros: organ piano / Brentt Arcement: drums / Sean Carey: b-vocs (11)

(1,2,4,5,8,10): Tiffany Pollack: vocs / Eric Johanson: vocs, guitar / Jack Miele: bass, add. guitar, percussion / Brentt Arcement: drums, organ, piano, percussion / John Gros: organ (1) / Johnny Sansone: harmonica (2) / 504 Horns: brass (4)

Discography TIFFANY POLLACK & ERIC JOHANSON:

Blues in My Blood [2019] |
Discography TIFFANY POLLACK:
Discography ERIC JOHANSON:
Burn It Down, by Eric Johanson [2017] |